Έχετε ακούσειποτε ότι δεν πρέπει να συνδυάζουμε τρόφιμα με άμυλο και τρόφιμα με πρωτεΐνη στο ίδιο γεύμα; Μήπως, πάλι, σας έχουν πει ότι κάποιοι συνδυασμοί τροφίμων βοηθούν περισσότερο στο αδυνάτισμα; Ή και ότι πρέπει να συνδυάζουμε τις φακές με χυμό πορτοκάλι για καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου; Τι από όλα αυτά ισχύει τελικά; Αυτά και άλλα πολλά θα συζητήσουμε στο παρόν άρθρο.
Οι συνδυασμοί των τροφίμων είναι ένα θέμα που απασχολεί γενικά τον κόσμο, άλλοτε δικαιολογημένα και άλλοτε ως αποτέλεσμα εσφαλμένων αντιλήψεων που αναπαράγονται από στόμα σε στόμα. Πάμε να δούμε αναλυτικά αν και κατά πόσο υπάρχουν συνδυασμοί τροφών που μπορούν όντως να μας ωφελήσουν.
Τι ισχύει για τους συνδυασμούς τροφίμων;
Οι συνδυασμοί τροφίμων που βοηθούν στην απώλεια βάρους είναι ένα πολυσυζητημένο θέμα. Πιο συγκεκριμένα, η άποψη ότι ο συνδυασμός τροφίμων με πρωτεΐνες μαζί με τρόφιμα που περιέχουν υδατάνθρακες σε ένα γεύμα θα επιβαρύνει την πέψη και θα οδηγήσει πιθανώς σε δυσκολία απώλειας βάρους, αποτελεί μία κοινή πεποίθηση η οποία έχει τις ρίζες της σε παλαιότερες απόψεις περί διατροφής ήδη από τις αρχές του 1900 μ.Χ. Κατά το ίδιο σκεπτικό, συχνά γίνεται σύσταση για αποφυγή κατανάλωσης όξινων και αλκαλικών τροφίμων μαζί στο ίδιο γεύμα.
Έκτοτε, η επιστήμη έχει προχωρήσει αρκετά και τέτοιου είδους αντιλήψεις έχουν, σε μεγάλο βαθμό, απορριφθεί. Συγκεκριμένα:
Αμυλούχα και πρωτεϊνούχα τρόφιμα
Η άποψη ότι το ανθρώπινο γαστρεντερικό σύστημα δε μπορεί να μεταβολίσει ταυτόχρονα τα αμυλούχα με τα πρωτεϊνούχα τρόφιμα δεν έχει επιστημονική βάση. Κάθε συστατικό των τροφίμων πέπτεται χάρη σε διαφορετικά ένζυμα τα οποία απελευθερώνονται σε διαφορετικά σημεία του γαστρεντερικού μας συστήματος, κάνοντας εφικτή την ταυτόχρονη πέψη όλων των διαφορετικών διατροφικών συστατικών. Άλλωστε, ο ανθρώπινος οργανισμός έχει εξελιχθεί καταναλώνοντας μικτά γεύματα, που αποτελούνται από ένα συνδυασμό πολλών διαφορετικών συστατικών. Έχοντας πει αυτά, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε παράλληλα ότι ένα πολύ μεγάλο γεύμα θα επιφέρει και μια αντίστοιχα μεγάλη γαστρεντερική επιβάρυνση και καθυστέρηση της πέψης, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι η πέψη θα είναι ελλιπής.
Αλκαλικά και όξινα τρόφιμα
Αντίστοιχα, ο διαχωρισμός των τροφίμων σε αλκαλικά και όξινα και η σύσταση για αποφυγή των μεν ή του συνδυασμού τους είναι επιστημονικά αβάσιμη. Κάποια συστατικά των τροφίμων έχουν, όντως, διαφορετικό pH (όξινο, αλκαλικό ή ουδέτερο) – αυτό όμως δεν είναι αρκετό ώστε να επηρεάσει το pH του γαστρεντερικού περιβάλλοντος. Μάλιστα, το pH του γαστρεντερικού μας συστήματος διατηρείται σε ένα αυστηρό εύρος (άλλοτε όξινο άλλοτε αλκαλικό) χάρη στην έκκριση γαστρικού οξέος, δικαρβονικών και άλλων πεπτικών χυμών. Ακόμα και αν τα τρόφιμα που έχουν καταναλωθεί είναι πολύ όξινα ή πολύ αλκαλικά, ο οργανισμός μας θα φροντίσει να διατηρήσει το pH του γαστρεντερικού μας σε σωστά επίπεδα εκκρίνοντας περισσότερο ή λιγότερο από τους πεπτικούς του χυμούς.
Τι επιτυγχάνεται με την κατανάλωση ενός πλήρους γεύματος;
Για τους παραπάνω λόγους, δίαιτες που βασίζονται σε ειδικούς συνδυασμούς τροφίμων δεν έχουν, στην πλειοψηφία τους, καμία επιστημονική βάση και δεν συστήνονται στο πλαίσιο ενός υγιούς τρόπου διατροφής. Αντιθέτως, η κατανάλωση ενός πλήρους γεύματος που περιλαμβάνει λαχανικά, αμυλούχες τροφές (ζυμαρικά, ρύζι, ψωμί, όσπρια) και πρωτεϊνούχες τροφές (κρέας, ψάρι, αυγό, πουλερικά) θεωρείται ακρογωνιαίος λίθος μίας πλήρους διατροφής καθώς έτσι επιτυγχάνουμε:
Πρόσληψη ενός μεγαλύτερου εύρους θρεπτικών στοιχείων
Μεγαλύτερο κορεσμό
Πιο ομαλή αύξηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα
Ας μην ξεχνάμε ότι η διατροφή μας χαρακτηρίζεται από την κατανάλωση μικτών γευμάτων και έχει φανεί από πολλές μελέτες ότι η κατανάλωση τροφίμων και όχι μεμονωμένων συστατικών (για παράδειγμα με τη μορφή συμπληρωμάτων) οδηγεί συχνά σε καλύτερη απορρόφηση των διάφορων θρεπτικών στοιχείων χάρη στη συνεργιστική τους δράση.
Πλήρες άρθρο: https://www.fmh.gr/oli-i-alithia-gia-tous-sindiasmous-trofimon/
